Co pewien czas na rynku pracy pojawiają się określenia, które zwiastują nowe podejście do kwestii godzenia kariery zawodowej i życia osobistego. Gdy już wydawało się, że nic bardziej wygodnego dla pracowników znaleźć się nie da i work-life balance to szczyt, na który w kwestii swobody i dobrowolności mogą wspiąć się pracodawcy, pojawia się work-life fit (czasami określany jako work-life fitness).
Jak mówi Cali Williams Yost, strateg transformacji pracy:
work-life balance to zmęczona stara koncepcja, którą należy wprowadzić na pastwisko [1].
Za autora pojęcia work-life fit uznaje się Donny'ego Shimamoto, wolontariusza AICPA oraz założyciela i dyrektora zarządzającego firmy audytorskiej i konsultingowej IT z siedzibą w Honolulu.
Work-life fit to podejście, które także jest związane z zachowaniem równowagi między życiem zawodowym a prywatnym (jak work-life balance), przy czym podkreśla indywidualny charakter takiego dostosowania.
Zgodnie z tą koncepcją każdy powinien mieć możliwość elastyczności w zakresie zarządzania swoim czasem pracy, formą umowy czy zadaniami, by mieć poczucie zadowolenia. Wszystkie te askepty powinny odpowiadać na indywidualne potrzeby pracowników - zostać szyte na miarę a nie być zrbiorem sztywnych zasad wykrojonych pod szarego Kowalskiego. Do tego, żeby było to możliwe, potrzebna jest zmiana w podejściu pracodawców, otwartość na różnorodne formy świadczenia pracy po to, by pracownicy mogli decydować o tym, kiedy, skąd i jak pracują. Taki model wymaga od pracodawców odejścia od dawnych standardów, zmianę procedur, które wprowadzą więcej luzu i będą odpowiedzią na wybrane fanaberie pracowników.
Jak wynika z raportu "Aktualny model pracy i koncepcja work-life fit", idea work-life balance jest bardziej znana (29%) niż work-life fit (18%). Gdy na szali pojawiają się dwie koncepcje, respondenci wskazują, że bardziej odpowiada im work-life fit (39% wobec 21% preferujących work-life balance).
Do głównych zalet idei work-life fit zalicza się:
- możliwość wprowadzenia harmonii między życiem zawodowym a prywatnym (51% wskazujących na work-life fit jako bardziej im odpowiadających),
- wydajniejszą pracę bez presji przełożonych (48%),
- poczucie zaufania ze strony pracodawcy (42%).
Z drugiej strony koncepcja ta nie zachęca osób, które wolą pracować według ściśle ustalonego planu (39% tych, którzy nie wskazali na work-life fit) lub są przyzwyczajeni do obecnego modelu pracy i nie chcą go zmieniać (35%). Jeśli pracodawcy chcieliby wdrożyć work-life fit w swojej firmie powinni zacząć przede wszystkim od umożliwienia pracownikom elastycznego czasu pracy (1/3 repondentów wskazała tę cechę jako pierwszą), określać jasno i precyzyjnie cele do zrealizowania (24% na 1 miejscu), mieć elastyczne podejście w stosunku do miejsca pracy (18%) i wprowadzić elastyczną kulturę pracy (16%).
Źródła:
- [1] Forget Balance: How To Achieve A Work-Life Fit, Forbes.
- Work-Life Balance vs. Work-Life Fitness,
- Raport "Aktualny model pracy i koncepcja work-life fit", SW Research, 2022.
Tagi
Autor
Karolina Zdunowska
Redaktor naczelna, Grupa MBE
Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. W przeszłości współpracowała z wydawnictwami: Media Regionalne, Ringier Axel Springer i Marquard Media. W Grupie MBE była odpowiedzialna za redakcję tekstów do magazynu „Kariera w Finansach i Bankowości” oraz na stronę KarierawFinansach.pl w latach 2018-2022.
