KYC - definicja
Polityka KYC (Know Your Customer) – w Polsce znana jako Poznaj Swojego Klienta (PSK) – to zgodnie z definicją z Wikipedia.pl:
procedura należytej staranności oraz regulacja bankowa, którą muszą przeprowadzać instytucje finansowe oraz inne prawnie określone podmioty do zidentyfikowania swoich klientów i uzyskania pewnych, odpowiednich oraz trafnych informacji wymaganych do prowadzenia interesów ze stroną zainteresowaną.
KYC można określić jako zbiór informacji o kliencie, który pozwala ustalić wiarygodność klienta i jego profil transakcyjny oraz pozwalają przeprowadzić weryfikację tożsamości. Dzięki staranie prowadzonej polityce KYC, klienci mogą mieć pewność, że ich dane są chronione a usługi przeprowadzane są w sposób bezpieczny. Głównym celem KYC jest bowiem zapobieganie przekrętom finansowym, kradzieży tożsamości, praniu brudnych pieniędzy (AML) czy też finansowania terroryzmu.
KYC - proces weryfikacji klienta
Proces identyfikacji klienta KYC może składać się z różnych etapów.
W bankowości do polityki KYC zaliczyć można, np.:
- Pozyskiwanie danych osobowych. Klient przed dokonaniem usługi bankowej musi podać np. imię i nazwisko, numer telefonu, adres, źródło dochodów, etc.
- Sprawdzenie poprawności danych osobowych: instytucja musi dokonać przeglądu i weryfikacji autentyczności dokumentów i danych dostarczonych przez klienta,
- Przechowywanie danych osobowych: instytucja przechowuje dokumenty w systemie, który jest potencjalnie narażony na zagrożenia bezpieczeństwa - konieczna jest odpowiednia ochrona.
- Sprawdzanie historii klienta: instytucja stara się zebrać z innych źródeł dodatkowe informacje o kliencie i jego działaniach, na przykład z rejestrów publicznych czy aktywności społecznościowej.
- Monitorowanie zmian: instytucja aktualizuje dokumenty.
KYC - znaczenie na świecie
Polityka KYC nabiera coraz większego znaczenia na całym świecie, szczególnie wśród banków i instytucji finansowych, ale bywa też stosowana przez zwykłe przedsiębiorstwa.