FTE – definicja
FTE (ang. Full-Time Equivalent) określa się jako: ekwiwalent pełnego czasu pracy, pełny wymiar pracy lub zastępstwo pełnoetatowe. W praktyce FTE, Full Time Equivalent, to termin oznaczający jednostkę, według której współczynnik zaangażowania lub zdolności pracownika jest przeliczany na 100% zdolności. Innymi słowy, jest to odpowiednik jednego pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze godzin (tj. pełnego etatu).
Roczna podstawa FTE dla osób zatrudnionych na umowę o pracę w pełnym wymiarze godzin wynosi średnio 2 080 godzin (8 godzin dziennie x 5 dni pracy w tygodniu x 52 tygodnie w roku). Liczba ta nie określa jednak dni świątecznych, ustawowo wolnych od pracy, dni urlopowych i okolicznościowych, które przysługują pracownikom. Niemniej w obliczeniach często przyjmuje się tę wartość, przypisując jej wagę 1 FTE.
Przykład:
1 FTE oznacza 100% zaangażowania pracownika, zwykle 8 godzin dziennie (pełny etat)
0,5 FTE oznacza pracę pracownika zaangażowanego na 50% możliwości, zwykle 4 godziny dziennie (pół etatu)
FTE – zastosowanie pojęcia
FTE to pojęcie, które jest szczególnie wykorzystywane w działach HR (obszarze zarządzania zasobami ludzkimi). Termin używany jest jako wskaźnik, który umożliwia określenie potrzebnej liczby pracowników do zrealizowania projektu w założonym czasie i budżecie. Dzięki temu można przewidzieć, ile dodatkowych etatów jest niezbędnych do tego, by wykonać dane zadanie lub – z drugiej strony – może też służyć do wprowadzenia oszczędności poprzez redukcję liczby pracowników w organizacji.