Zaostrzymy przepisy dotyczące umów na czas określony?

Umowa o pracę na czas określony jest bardzo popularną formą zatrudnienia ze względu na dużą elastyczność. Pracodawca bądź pracownik mogą bardzo szybko rozwiązać stosunek pracy bez względu na długość kontraktu, który może trwać nawet 10 lat. Okres wypowiedzenia to wyłącznie dwa tygodnie. Polskie umowy budziły kontrowersje na arenie międzynarodowej. Zakwestionowano ich zasadność w kontekście wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 13 marca 2014 roku.

Ustawa rządowa ma ograniczyć tzw. łatwość odformalizowania stosunku pracy. Co te zmiany oznaczają dla polskiego pracownika?

Po pierwsze – tylko trzy typy umowy o pracę
Nowy projekt przewiduje ograniczenie stosunku pracy tylko do trzech rodzajów umów o pracę: na okres próbny, na czas określony i na czas nieokreślony. Z rynku pracy znikną umowy na czas wykonywania określonej pracy oraz umowy na zastępstwo, które będą podlegały ramom legislacyjnym umowy na czas określony.

Po drugie – koniec z kontraktami 10-letnimi
Nowe przepisy maja za zadanie ograniczyć przede wszystkim terminowość umów o pracę i walkę z popularnymi kontraktami. Zdecydowano się zatem wprowadzić maksymalny czas trwania umowy terminowej do 33 miesięcy. W tym okresie pracodawca może zawrzeć maksymalnie trzy umowy na czas określony. Jednakże po przekroczeniu 3 lat (36 miesięcy wraz z okresem próbnym, który może trwać nie dłużej niż 3 miesiące) pracownik zostanie uznany za pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.

Po trzecie – porządek z wypowiedzeniami
Pracownicy objęci umową na czas określony będą również w większym stopniu chronieni przez prawo. Dotychczas obowiązujące przepisy przewidywały możliwość wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony jedynie wtedy, gdy umowa została zawarta na okres dłuższy niż 6 miesięcy, a stosowne postanowienie w tym zakresie zawarto w umowie (odpowiednia klauzula). Okres wypowiedzenia w takiej sytuacji wynosił dwa tygodnie. W nowej ustawie czas wypowiedzenia będzie obejmował każdą umowę na czas określony (bez względu na jej terminowość) i będzie tożsamy z polityką wypowiedzenia w ramach umów na czas nieokreślony, tj. od 2 tygodni do 3 miesięcy, w zależności od okresu zatrudnienia pracownika u pracodawcy.

Czy kontrakt menedżerski to również umowa o pracę na czas określony?

Kontrakt menedżerski nie posiada znamion umowy o pracę ani na czas określony, ani – tym bardziej – na czas nieokreślony. Kontrakt menedżerski jest umową cywilnoprawną, a swą istotę czerpie z zasady swobody umów, które reguluje kodeks cywilny. Przedmiotem kontraktu jest zarządzanie przedsiębiorstwem, dlatego kontrakt menedżerski jest popularny zwłaszcza na stanowisku Interim Managera. Zawarcie kontraktu menedżerskiego wyklucza stosunek podporządkowania, co oznacza, że manager nie może świadczyć pracy w miejscu oraz czasie oznaczonym przez pracodawcę i pod jego kierownictwem. W przeciwnym razie mówimy już o stosunku pracy. Głównym założeniem kontraktu menedżerskiego jest zatem niezależność oraz samodzielność w podejmowaniu decyzji przez managera.

Na czym polega praca Interim Managera? Dowiedz się więcej »

Za swobodę jednakże trzeba zapłacić swoją cenę. Ponieważ kontrakt menedżerski nie ma charakteru umowy o pracę, osoba objęta tego rodzaju umową musi się przygotować na nienormowany czas pracy oraz brak wytycznych dotyczących urlopów i świadczeń socjalnych.

Kontrakt menedżerski posiada jeszcze jeden bardzo istotny minus. Odpowiedzialność za zawinioną szkodę wyrządzoną pracodawcy jest po stronie zatrudnionego, czyli managera. Dlatego koniecznym jest zawarcie umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu działalności polegającej na zarządzaniu przedsiębiorstwem oraz określenie w jasny i przejrzysty sposób celów, zakresu obowiązków i ram odpowiedzialności w kontrakcie.

Poznaj szczegóły na temat kontraktu menedżerskiego. Przejdź do sekcji Okiem eksperta »

Udostępnij

Udostępnij

Tweetnij

Udostępnij Udostępnij Tweetnij